Со Ѓоко Здравески се знаеме од „Астални проекции“ - поетски читања во Скопје, кои се одвиваа од 2014 до 2018 година.  Денес сме во...

Вовед Социјалниот Центар Дуња е место во кое политичките активисти и независните уметници се среќаваат и соработуват на различни теоретски и практични теми. Глигор Кондовски,...

Вовед на Лав Троцки: Христо Матов, водачот на една од македонските револуционерни струи, започна: „Нашата Внатрешна македонска организација постои континуирано од 1893 година. Но, во...

Интервју со Тилен Маухар член на Партиципативната љубљанска автономна зона ПЛАЦ и на студентската социјалистичка организација Искра. Џејлан Велиу: Тилен, ти си дел од Автономната...

Силвиа Џањони е писателка, активистка, предавач на Универзитетот Јохан Кабот во Рим, авторка на Гкн. Нејзини најпознати дела се: Cronistoria personale di un innamoramento...

Емилјандо Кита е долгогодишен активист во полето на работничките права и социјалната еднаквост, како и член на политичката партија „Движењето Заедно“ во Албанија. Џејлан Велиу:...

Елмир Сејфулаи е актер во тетовскиот таетар, професор асистент во драмскиот факултет при Државниот универзитет во Тетово, синдикалист и граѓански активист. Џејлан Велиу: Елмир, како...

Jana Petreska: “Në parim nuk jam njeri që besoj në rastësi. Kjo nismë u formua me një dëshirë të fortë dhe motivim të madh mes themeluesve të saj, për të lëvizur, për të ndryshuar, për t'u rritur, për të mësuar dhe për të ndarë. Me kalimin e viteve, aktivistët që gjatë viteve punonin në  ngjarjet ndëroheshin, secili me përgjegjësitë e veta, por kur dikush dikur ka hyrë si aktivist në “Kontra Kuadër”, rikthehet gjithmonë kur arrin të gjejë një pjesë të kohës së lirë. Ajo që e mban nismën gjatë gjithë këtyre viteve, mendoj se është botëkuptimi i ngjashëm i aktivistëve dhe etja për polemika, mendime, debate për të arritur të paktën një mikro ndryshim”.

Ivana Kocevska: “Duke filluar nga lindja jonë, përmes aktiviteteve të përditshme – proceseve mendore dhe fizike të pjekurimit gjatë gjithë jetës, për mua është një lojë përmes së cilës ne krijojmë art. Në vetvete, jeta është art. Secili prej nesh krijon çdo ditë, me vetëdije ose pa vetëdije. Trupi i një kërcimtari është një trup vigjilent/edukuar/ndërgjegjshëm që ka zhvilluar një proprioceptim të mirë ose shqisën e gjashtë të njohur gjerësisht. Për kërcimtarin, trupi është një instrument përmes të cilit ai shpreh lehtësisht një gjendje, mendim, histori të caktuar. Prandaj, nevoja për ta shprehur i jep artistit një shtysë për t'u shprehur në një formë kinestetike, për të rrëfyer luftën e tij përmes një fjalori të caktuar kinestetik individual. Për të realizuar një vepër kërcimi është e nevojshme të krijohet një koncept, të përcaktohet numri i pjesëmarrësve, të përgatitet një kornizë financiare e nevojshme për realizimin e saj me shpresën se fondet do të miratohen nga institucionet ku është bërë aplikimi. Një pengesë e madhe në realizimin e konceptit origjinal të veprës është mbështetja e pamjaftueshme financiare dhe mungesa e hapësirës së lirë dhe e kushteve të përshtatshme ku do të përgatitej dhe realizohej”.