На 30-ти ноември со почеток од 12 часот се одржа четвртиот протест (во рок од три години) во солидарност со народот на Палестина и Либан. Демонстрантите маршираа од „Скулптурата на мирот“, спроти средното училиште „Јосип Броз Тито“, по булеварот Климент Охридски, упатувајќи се кон Владата.
Më 30 nëntor, duke filluar nga ora 12:00, u mbajt protesta e katërt (në një afat tre vjeçar) në shenjë solidariteti me popullin e Palestinës dhe Libanit. Protestuesit marshuan nga “Skulptura e Paqes”, përballë gjimnazit “Josip Broz Tito”, përgjatë bulevardit Kliment Ohridski, duke u drejtuar drejt Qeverisë.
Иако врнеше дожд и температурата беше ниска, тоа повеќе ја зацементира одлучноста на демонстрантите, кои докажаа дека во било какви временски услови ќе го покажат незадоволството кон државата и капитализмот. Говор одржаа другарот Асам, палестинец кој ни пренесе информации од прва рака, потоа другарите, Никола Крстевски, од Револуционерниот комунистички сојуз, Здравко Савески од С.Д Дуња, Џејлан Велиу од Социјалистичка Зора, Елена Р. Лутовска од Контра кадар, Сара Саити од Спејс Тетово и претставник од Детската Амбасада Меѓаши.
Edhe pse binte shi dhe temperatura ishte e ulët, kjo gjendje më shumë çimentoi vendosmërinë e protestuesve të cilit dëshmuan se pavarësisht kushteve të motit, do të tregojnë pakënaqësinë ndaj shtetit dhe kapitalizmit. Fjalim mbajtën shoku Assam, një palestinez që na dha informacione të dorës së parë, pastaj shokët Nikola Krstevski nga Unioni Revolucionar Komunist, Zdravko Saveski nga Q.S Dunja, Xhejlan Veliu nga Agimi Socialist, Elena R. Lutovska nga Kontra Kadar, Sara Saiti nga Space Tetova dhe një përfaqësues nga Ambasada e Fëmijëve Megjashi.
Целта на овој протест како и претходните беше да се зададе одлучувачки удар против летаргијата на народот, кој во онлајн дискурсот било каква акција во солидарност со Палестина и Либан ја третира како бескорисна и неповрзана со нас. Се додека го гледаме „своето”, се делиме национално и на било какви други културолошки различности, НИКОГАШ нема да се ослободиме од капитализмот. Да се квалификува геноцид како неважен, само бидејќи сме географски оддалечени, понатаму го докажува егоизмот на просечниот човек.
Ќе продолжиме со акција, колку и да сме далеку.
Пролетаријатот и класната борба немаат граници!
Слобода за Палестина!
На видеото во продолжение може да ја проследите атмосферата на протестот и да ги слушнете говорите и упатените пораки.
Qëllimi i kësaj proteste, sikurse edhe të mëparshmet, ishte të bëhet një goditje vendimtare drejt letargjisë së popullit maqedonas, i cili në diskursin online çdo veprim solidariteti me Palestinën dhe Libanin e trajton si të padobishëm dhe pa lidhshmëri me ne. Për deri sa ne e shohim vetëm “tonën”, ndahemi në aspekt kombëtar dhe në çdo dallim tjetër kulturor, ne ASNJËHERË nuk do të lirohemi nga kapitalizmi Të cilësojmë gjenocidin si të parëndësishëm, vetëm e vetëm pse jemi gjeografikisht të largët, edhe më tej dëshmon egoizmin e njeriut.
Do të vazhdojmë të veprojmë, sado larg të jemi.
Proletariati dhe lufta e klasave nuk kanë kufij!
Liri për Palestinën!
Në videon e mëposhtme mund të ndiqni atmosferën e protestës dhe të dëgjoni fjalimet dhe mesazhet e dërguara.
Натрикс
Натрикс е роден во 2004 година во Скопје. Има завршено нижо музичко образование во „Илија Николовски – Луј“, а студираше една година на филолошкиот факултет Блаже Конески. Моментално студира на факултетот за драмски уметности – ФДУ, на отсекот “филмска и ТВ режија”.
Бил асистент на продукција во филмот „Домаќинство за почетници“. Основач е на Анархо-комунистичката организација на Македонија, во исто време е член на Колективот на Социјалниот центар „Дуња“. За себе вика дека е писател аматер, музичар и фотограф.
Natriks
Natriks ka lindur në vitin 2004 në Shkup. Shkollën e ulët muzikore e kreu në “Ilija Nikollovski – Luj”, ndërsa ka studiuar për një vit në Fakultetin Filologjik Blazhe Koneski dhe aktualisht studion në Fakultetin e arteve dramatike – FAD, në degën “regji filmi dhe TV”.
Ai ishte asistent produksioni në filmin “Housekeeping for Beginners”. Është themelues i Organizatën Anarko-komuniste të Maqedonisë, në të njëjtën kohë është anëtar i Kolektivit të Qendrës Sociale “Dunja”. Ai e quan veten një shkrimtar, muzikant dhe fotograf amator.
